1976'da yayımlanan presence albümünün oluşturulmasından önce robert plant rodos'ta araba kazası yapmış, karısının kafatası kırılmış kendisi de 3-4 ay tekerlekli sandalyeye mahkum olmuştur. bu olaydan yaklaşık bir sene önce mide enfeksiyonundan karac adlı küçük oğlunu kaybeden plant psikolojik olarak zor günler geçirmektedir*. jimmy page ise uyuşturucu batağına iyice batmış durumdadır. rahmetli john bonham ise ailesini çok özlemekte, dünyayı dolaşmaktan onları görememekte ama grubu da yarı yolda bırakamamaktadır. john paul jones ise keyfekeder, akıllı efendi bir şekilde yaşamaktadır*.
işte bu durumdaki perişan***led zeppelin böyle bir şarkı çıkartabiliyorsa her şeyi boşverip ayakta alkışlamak lazım.
şarkı sözleri rahat, epik öğeler içeriyor, şarkı ismi "akhilleus*'un son savaşı" anlamına geliyor. şarkıda ilk öne çıkan şey jones'un motor homurtusu gibi sürekli tekrar eden muhteşem bas gitar performansı ile bonzo*'nun gümbürdeyen nefis davulları oluyor. plant işi yine hafif mağribi idare ediyor, gitarlar gerçek bir müzik dehasının elinden çıkma. gitar çalışırken nasıl bir işçilik olduğunu daha net görüyorsunuz.
hele solosu yok mu? bu kadar epik bir atmosfere böyle hafif karanlık bir solo tam oturmuş. bu şarkının solosu sanırım stairway to heaven'dan sonraki en iyi page solosu.**.
solonun girişinin tablarını yapmaya çalıştım ama doğru görünür mü bilmiyorum burada...
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
